In kraan is in apparaat foar it leverjen fan wetter út in sanitairsysteem. It kin bestean út de folgjende komponinten: tút, handgreep(en), liftstang, cartridge, beluchter, mingkeamer, en wetterynlaten. As de handgreep ynskeakele is, iepenet it fentyl en kontrolearret de oanpassing fan wetterstream ûnder elke wetter- of temperatuerbetingst. It kraanlichaam wurdt meastentiids makke fan koper, al wurde ek die-cast sink en ferchroomd plestik brûkt.
De mearderheid fan wenningkranen binne ien- of dûbelkontrôle-cartridgekranen. Guon single-control types brûke in metalen of plestik kearn, dy't fertikaal wurket. Oaren brûke in metalen bal, mei spring-loaded rubberen sealen ferburgen yn de kraan lichem. De minder djoere dual-control kranen befetsje nylon cartridges mei rubberen sealen. Guon kranen hawwe in keramyske disc-cartridge dy't folle duorsumer is.
Kranen moatte foldwaan oan wetterbehâldwetten. Yn 'e Feriene Steaten binne badkranen no beheind ta 2 gal (7,6 L) wetter per minuut, wylst bad- en dûskranen beheind binne ta 2,5 gal (9,5 L).
Kranen rinne gemiddeld acht minuten per capita per dei (pcd), neffens in stúdzje troch de American Water Works Association Research Foundation foltôge yn 1999 dat wie basearre op wettergebrûksgegevens sammele út 1.188 wenningen. Yn deistich pcd-gebrûk wie it binnenwettergebrûk op 69 gal (261 L), mei kraangebrûk op it tredde heechste by 11 gal (41,6 L) pcd. Yn wenningen mei wetterbesparjende armaturen ferhuze kranen nei twadde by 11 gal (41,6 L) pcd. It gebrûk fan kraan wie sterk besibbe oan húshâldingsgrutte. De tafoeging fan teeners en folwoeksenen fergruttet wettergebrûk. It gebrûk fan kraan is ek negatyf besibbe oan it oantal minsken dat bûten it hûs wurket en is leger foar dyjingen dy't in automatyske ôfwaskmasjine hawwe.
Post tiid: Nov-06-2017